kresy

Twórczość poety można podzielić na dwa okresy. Pierwszy określa się mianem „lubelskiego”. Obejmuje on utwory napisane przez Czechowicza mniej więcej do 1925 roku. Wiersze te przypominają stylistykę Młodej Polski lub wczesne dokonania Skamandrytów. Drugi etap rozpoczyna się w momencie przystąpienie poety do nurtu nowatorskiego w jego warszawskiej odmianie, czyli futuro-kubistycznej.

Wspomnienia tragedii utraty własnego domu oraz śmierci ojca podczas wywózek ludności polskiej na kresach. Bohaterem opowieści jest chłopiec, który przeżywa żałobę związaną z utratą ojca i domu, a symbolem strachu z tym związanego jest postać tytułowego pająka, który ostatecznie okazuje się być „dobrym duchem”. Powieść, wydana w schyłkowych latach PRL-u podlegała cenzurze, w związku z czym nie wymieniono...